(Slapend) dobberen op het water (Kanchanaburi)
11 oktober 2017 - Kanchanaburi, Thailand
De vloer onder mijn voeten beweegt, het dobbert hier. Het is het gevolg van een speedboot die op meters afstand onze drijvende 'hut' passeert.
Wanneer ik naar buiten kijk zie ik de rivier Kwai, met op de achtergrond pitoresk gevormde bergen.
Wij zijn in de provincie Kanchanaburi.
Wat een rust in deze mooie natuur! Helemaal in vergelijking met de hectiek in Bangkok.
De provincie kent een aantal bezienswaardigheden, waarvan enkele een grote indruk achterlaten. Zo staan we op een bepaald moment op een begraafplaats waar onder andere meer dan duizend Nederlanders liggen begraven. Het is een klein deel van de 110.000 mensen die zijn omgekomen tijdens de bouw van de Thailand-Birmaspoorlijn.
Uithongering,ziekte,uitputting, dit zijn oorzaken waardoor al deze mensen zijn gestorven.
Wanneer we de volgende dag over een brug van de spoorlijn zelf lopen, krijg ik dan ook een bedrukkend gevoel.
Het betekent niet dat er ook bezienswaardigheden zijn die een minder negatieve impact hebben.
Zo bezoeken we onder meer het Sayok national park met een mooie waterval. Onderweg moeten we echter wel omlopen omdat twee agressieve zwerfhonden onze weg langs de lokale bewoners, blokkeren.
Deze zien er minder vriendelijk uit dan de andere zwerfhonden. Omdat we geen zin hebben om rabiës op te willen lopen, kiezen we voor de omweg.
Hierna bereiken we het station van Nam Tok (waar niet zoveel kippen zijn als de plaatsnaam doet vermoeden).
Hier maken we een treinrit van 2,5 uur met een spoorwegvervoerder die alle tijd lijkt te hebben. En wij maar klagen over de NS!
De volgende dag willen we graag naar de Erawan watervallen. Helaas wordt dit afgeraden, gezien de vele regen die er is gevallen. Voor €1.25 besluiten we daarom een fiets te huren, en wordt het een wat rustiger dagje.
Na twee dagen Thais te hebben gegeten bij een restaurant waar veel lokale mensen komen (genaamd (voor een hap hap ga je naar ZAP ZAP, aanrader! ) voor €7.50 voor 2 man,besluiten we vandaag in het hotel te blijven eten. Frieten met mayonaise en schnitzel,je verzint het niet! Dit 'vreemde' Westerse voedsel is hier echter best goed bereid.
Langzaam aan gaan we terug naar ons drijvend huisje. Wanneer ik in bed stap, hoor ik waarschijnlijk de laatste motorboot van de dag langskomen. Door de achtergelaten golven, voel ik ons hutje meer en meer dobberen en val ik langzaam aan in slaap.
Goodbye beautiful Kanchanaburi!
Wanneer ik naar buiten kijk zie ik de rivier Kwai, met op de achtergrond pitoresk gevormde bergen.
Wij zijn in de provincie Kanchanaburi.
Wat een rust in deze mooie natuur! Helemaal in vergelijking met de hectiek in Bangkok.
De provincie kent een aantal bezienswaardigheden, waarvan enkele een grote indruk achterlaten. Zo staan we op een bepaald moment op een begraafplaats waar onder andere meer dan duizend Nederlanders liggen begraven. Het is een klein deel van de 110.000 mensen die zijn omgekomen tijdens de bouw van de Thailand-Birmaspoorlijn.
Uithongering,ziekte,uitputting, dit zijn oorzaken waardoor al deze mensen zijn gestorven.
Wanneer we de volgende dag over een brug van de spoorlijn zelf lopen, krijg ik dan ook een bedrukkend gevoel.
Het betekent niet dat er ook bezienswaardigheden zijn die een minder negatieve impact hebben.
Zo bezoeken we onder meer het Sayok national park met een mooie waterval. Onderweg moeten we echter wel omlopen omdat twee agressieve zwerfhonden onze weg langs de lokale bewoners, blokkeren.
Deze zien er minder vriendelijk uit dan de andere zwerfhonden. Omdat we geen zin hebben om rabiës op te willen lopen, kiezen we voor de omweg.
Hierna bereiken we het station van Nam Tok (waar niet zoveel kippen zijn als de plaatsnaam doet vermoeden).
Hier maken we een treinrit van 2,5 uur met een spoorwegvervoerder die alle tijd lijkt te hebben. En wij maar klagen over de NS!
De volgende dag willen we graag naar de Erawan watervallen. Helaas wordt dit afgeraden, gezien de vele regen die er is gevallen. Voor €1.25 besluiten we daarom een fiets te huren, en wordt het een wat rustiger dagje.
Na twee dagen Thais te hebben gegeten bij een restaurant waar veel lokale mensen komen (genaamd (voor een hap hap ga je naar ZAP ZAP, aanrader! ) voor €7.50 voor 2 man,besluiten we vandaag in het hotel te blijven eten. Frieten met mayonaise en schnitzel,je verzint het niet! Dit 'vreemde' Westerse voedsel is hier echter best goed bereid.
Langzaam aan gaan we terug naar ons drijvend huisje. Wanneer ik in bed stap, hoor ik waarschijnlijk de laatste motorboot van de dag langskomen. Door de achtergelaten golven, voel ik ons hutje meer en meer dobberen en val ik langzaam aan in slaap.
Goodbye beautiful Kanchanaburi!
